Zemsta Świętego / Vendetta for the Saint (1969), reż. Jim O'Connolly, cz. XV

      Dzisiaj na blogu ponownie plenery Marsaxlokk widziane w "Zemście Świętego".

     Przysposobienie tego miasteczka pod kątem większej liczby turystów, w tym wypadku położenie równego deptaka, zabrało mu oryginalnego charakteru. Trudno sobie jednak wyobrazić, żeby piaszczyste nabrzeże występowało tutaj do dzisiaj.

     Jak istotnie zmienił się tutejszy krajobraz, nie tylko pod nogami, pokazuje to ujęcie. Łukowate bramy wciąż są widoczne, ale sporo nowych konstrukcji pojawiło się zarówno przed jak i za wspomnianym budynkiem.
    

Rozgrywka / The Two Faces of January (2014), reż. Hossein Amini, cz. VI

      Dzisiejszy post to pożegnanie z lokacjami dotyczącymi "Rozgrywki", przynajmniej na tę chwilę. 

     Wciąż jesteśmy przy "Tawernie Akropolis", przy której para państwa MacFarland nawiązuje kontakt z Rydalem.

Bohaterka grana przez Dunst w pewnej chwili udaje się do toalety, do której wejście zostało umiejscowione tam, gdzie znajduje się jedno z dwóch wejść do kawiarni. Trudno powiedzieć czy dialog który odbywa z podejrzanym znajomym został nagrany w piwnicach tej kamienicy. Osobiście obstawiam, że była to zupełnie inna lokacja. 

 

Papusza (2013), reż. Krzysztof Krauze/Joanna Kos-Krauze

      Ciężko mi się ostatnio zebrać do napisania nowego postu, ale dzisiaj sobie postanowiłem, że nie odpuszczę. Zdjęcia pochodzą z dość spontanicznej jak na mnie, jednodniowej wycieczki do Wałbrzycha. Nie miałem za dużo czasu na przygotowanie się do tego wyjazdu, toteż część zdjęć robiona była z pamięci. Fotografowanym obiektem są zdjęcia pięknie położonego Zamku Książ. Obiekt ten posłużył jako plan zdjęciowy do przynajmniej kilkunastu produkcji filmowych i telewizyjnych. Mi udało się uwiecznić go w nawiązaniu do dwóch filmów. 

     Pierwszym jest pięknie nakręcona historia romskiej poetki Bronisławy Wajs - "Papusza". Zamek zagrał w tym filmie rezydencję, do której Papusza została zaproszona na przyjęcie. Kilka z elementów wystroju poszczególnych pokojów znalazły się w filmie, czego się nie spodziewałem. 

 

Monachium / Munich (2005), reż. Steven Spielberg, cz. XII

      Przyszła pora na ostatnie zdjęcia dotyczące "Monachium".

     Jak pisałem w poprzednim poście, zdjęcia rozgrywające się w szpitalu nakręcono w szkole Św. Doroty w miejscowości Zebbug. Hol szpitala to parter tej szkoły, natomiast pokój, w którym leży żona Avnera znajduje się tuż nad owym holem, piętro wyżej.

     Pokój to ta naprawdę hol, który został odpowiednio zabudowany i zmniejszony do odpowiednich rozmiarów. 

     Pewne elementy można jednak rozpoznać, jak na przykład drzwi widoczne tutaj w tle.      

     Przesympatyczny pan woźny, który oprowadził mnie po szkole zaprowadził mnie również do piwnicy, w której do dzisiaj składowane są pozostałości po scenografii z tej produkcji.

13 godzin: Tajna misja w Benghazi / 13 Hours: The Secret Soldiers of Benghazi (2016), reż. Michael Bay, cz. XII

      Witam ponownie w świecie rozbuchanej akcji Michaela Baya. Poniżej kolejne trzy zdjęcia z Ta' Qali. 

     Optymistyczne ujęcie z dziećmi tańczącymi przy zachodzie słońca na dachu spalonego auta, kontrastuje z tym, co rozegra się w tym miejscu za kilka godzin. 

     Pod amerykańską jednostką zatrzymuje się podejrzany samochód, z którego kilku mężczyzn przygląda się temu, co dzieje się na jej terenie.

     Po krótkim czasie auto odjeżdża. To co najbardziej interesujące w tym ujęciu to miejsce, w którym znajdowała się główna brama ośrodka. Do jej powstania zdemontowano kawałek chodnika, który po zdjęciach ponownie położono, zostawiając charakterystyczny odcień. 

Vicky Cristina Barcelona (2008), reż. Woody Allen, cz. X

      Dzisiaj kolejna lokacja z Barcelony, która pojawiła się w komedii Allena. Tym razem jest to stosunkowo bliskie sąsiedztwo stadionu Camp Nou. 

    Miejsce praktycznie nie różni się od tego, co możemy zobaczyć na filmie. Jedyne co rzuca się tu w oczy, to kolorystyka, która została dość mocno podkręcona. 

    

Hrabia Monte Christo / The Count of Monte Cristo (2002), reż. Kevin Reynolds, cz. IX

      Dzisiaj nocne zdjęcia więzienia Chateua d'If, którego zewnętrzną część "odegrała" wieżą Świętej Marii znajdująca się na wyspie Comino, należącej do Malty. 

     Mi nie było dane podziwiać tego obiektu nocą, ale domyślam się, że wygląd samej wieży jak i panoramy widzianej się z tego miejsca musi zapierać dech.

     Jako, że akacja rozgrywa się na początku XIX wieku to w nocnych zdjęciach mamy tradycyjne pochodnie rozświetlające obraz i oczywiście sztuczne światło doświetlające całość.

     O pozostałych zmianach wspominałem wcześniej. Jeśli ktoś z Was będzie miał okazję odwiedzić Maltę, to szczerze polecam udać się tak na popularną Blue Lagoon jak i oddaloną niewiele dalej wspomnianą tutaj wieżę. 
 

The Grand Budapest Hotel (2014), reż. Wes Anderson, cz. XIV

      Kościół Ewangelicki pw. Trójcy Świętej to ostatnia lokacja, którą mam do zaproponowania w związku z plenerami "The Grand Budapest Hotel".

     Rozbudowywany przez kolejne wieki kościółek posłużył za wnętrze klasztoru w tym niezwykłym filmie. Wejście na jego teren odbywa się za drobną opłatą przeznaczoną na jego utrzymanie. Na okres kręcenia zdjęć i tak niewielką świątynię zmniejszono optycznie dodając na wysokości organa czerwoną ścianę. 

     Reszta kościoła prezentuje się praktycznie identycznie jak na filmie.

     Klimat zakonu podkręcono tu jedynie stawiając w kilku miejscach świeczniki, co widać na każdym z powyższych ujęć.

Zemsta Świętego / Vendetta for the Saint (1969), reż. Jim O'Connolly, cz. XIV

      Witam się dzisiaj zdjęciami z pięknego Marsaxlokk.

     Wioska zmieniła się dość istotnie na przestrzeni tych kilkudziesięciu lat. Nie to że rozkład ulic czy budynków się pozmieniał, ale znacznie przybyło tych drugich. Pomijam już brak miejsc do zaparkowania, bo to już jest normą w każdym mieście.

     Elementem, który się nie zmienił, są charakterystyczne kolorowe łódki, z których m.in. słynie Malta, a w Marsaxlokk jest ich naprawdę dużo.

     Siedząc w jednej z kafejek i przyglądając się nabrzeżu pełnemu turystów było mi trochę żal tego, że nie da się przeżyć tego miejsca w taki sposób jak to było za czasów Świętego. No ale świat się rozwija, taka jest kolej rzeczy i nic się z tym nie zrobi. 

Prawdziwe zbrodnie / Dark Crimes (2016), reż. Alexandros Avranas, cz. VII

      Dzisiejszy post to dwa ostatnie zdjęcia z filmu "Dark Crimes". 

     I tak jak to było w poprzednim wpisie dotyczącym tego filmu, plenerem jest tu kompleks Zespołu Szkół Mechanicznych nr 3 w Krakowie. Mi się udało odwiedzić to miejsce późnym latem w słoneczny dzień, natomiast filmowe przedstawienie tej lokacji istotnie budzi grozę.

     Chwilę musiałem się zastanowić, który róg dziedzińca został wykorzystany do tego ujęcia. Ostatecznie układ rynien skierował mnie w to miejsce. Co ciekawe, jasne, aluminiowe elementy zostały w filmie mocno przyciemnione.
 

Rozgrywka / The Two Faces of January (2014), reż. Hossein Amini, cz. V

      W dzisiejszym wpisie kilka kolejnych zdjęć z typowej greckiej kawiarnii, a właściwie jej stolików rozstawionych na urokliwej uliczce przy Forum Rzymskim.

     Wszystkie trzy ujęcia przedstawiają stolik, przy którym usiadło małżeństwo MacFarland. Drzewo znajdujące się za Kirsten Dunst ma charakterystyczny znak, który zaskakująco zmienił się w czasie. 

     Przy kręceniu tej sceny wykorzystano jedynie naturalną roślinność, a zrezygnowano z doniczek, których sporo tu jest na co dzień.

     W tym ujęciu rzuca mi się w oczy coś, co nie jest związane z bezpośrednio z lokacją filmową, a mianowicie kostiumy bohaterów i to nie tylko pierwszoplanowych. Wszyscy mają na sobie jasne, pastelowe ubrania, co chyba ma podkreślać że mamy do czynienia z latem, bądź bardzo ciepłym miejscem.

Troja / Troy (2004), reż. Wolfgang Petersen, cz. V

     Ostatni wpis dotyczący "Troi" zamykam dwoma ujęciami z Błękitnej Laguny przy wyspie Camino.

     Achilles rozmawia z wyrocznią, mając wątpliwości czy powinien brać udział w wyprawie na Troję.

     Widać wyraźnie, że przez lata od kręcenia tych zdjęć kilka skał zostało dość istotnie "przyszlifowanych" przez morze.

The Grand Budapest Hotel (2014), reż. Wes Anderson, cz. XIII

      Na dzisiaj przygotowałem dwa ostatnie zdjęcia z Domu Handlowego w Goerlitz.

     Oba przedstawiają hotel w roku 1932. Powyższe zdjęcie zrobione jest z miejsca, w którym ulokowano windę. W tle widać recepcję i główne wejście do budynku.  

     Natomiast w tym miejscu bije serce hotelu - lada concierge. Jak już wcześniej wspominałem, ten punkt na mapie budynku jest zasłonięty czarnym materiałem.

Popeye (1980), reż. Robert Altman, cz. X

      Jesienny klimat zawitał ostatnio w kraju, więc tym bardziej się cieszę, że mogę wrzucić kolejne zdjęcia ze słonecznej wioski Popeye'a.

     Zmierzam w kierunku domu, w którym główny bohater znalazł sobie nocleg. Po drodze mijamy elementy scenografii parku, których nie było tutaj podczas kręcenia filmu.

     Oto i on. Dom Olive, w którym Popeye wynajął pokój na poddaszu. Podobnie jak pozostałe domku w tym miejscu, obecnie jest on znacznie bardzie kolorowy niż miało to miejsce podczas produkcji. Zmieniła się też trochę jego struktura oraz schody do niego prowadzące. Co do wnętrza, to jeszcze przyjdzie na nie pora.

     Na koniec jest widok spod wejścia na posesję na główną uliczkę miasteczka.

Stawka większa niż życie: W imieniu Rzeczypospolitej (1968), reż. Janusz Morgenstern, cz. VIII

      Dzisiaj na tapecie Kraków i ulica Reformacka.

     Asfalt w tle zdecydowanie się odmłodził, za to budynek w tle postarzał.

     Takie same wnioski można wyciągnąć z tego ujęcia. 

          Jerzy Trela jako jeden z niedoszłych zabójców Klossa...        

      ...sam kończy na schodach przed furtką prowadzącą na teren kościoła.

The Grand Budapest Hotel (2014), reż. Wes Anderson, cz. XII

      Na dzisiaj przygotowałem kolejną serię zdjęć z "The Grand Budapest...", ale tym razem są to ujęcia z rynku Goerlitz.

     Istotnie, zdjęcia klasztoru do którego udają się Zero i Gustave powstały w samym centrum niemieckiej części miasta. Efekt zmyłki uzyskano dość prosto, bo wystarczyło wokół podcieni postawić wysoki mur a za nim kilka choinek.

     I w ten sposób, miejsce pełne restauracji i turystów zmieniło się z odizolowany od świata klasztor.

     Sama kamienica była wówczas nieco bardziej zniszczona, ale to idealnie pasowało do świata z filmu.

     Żeby lepiej oddać klimat miejsca duchowego, na okna przyklejono naklejki imitujące witraż. 

Cześć z lokali wewnątrz kamienicy wciąż nie jest zagospodarowana. Ten fakt wykorzystano żeby wstawić sztuczną furtkę w oknie, przez którą zagląda jeden z braci. 

Zemsta Świętego / Vendetta for the Saint (1969), reż. Jim O'Connolly, cz. XIII

     Po raz kolejny odwiedzamy Victoria Lines, które posłużyły za plenery Palermo, dla Simona Templara uciekającego przed mafią.

     Kamienna konstrukcja trzyma się dobrze. Na ścieżce przy murze jest obecnie znacznie mniej zieleni, ale poza tym innych zmian nie widzę.

     Widok w lewą stronę ujawnia, że roślinność na wzgórzach dobrze sobie radzi. 

     Ujęcie filmowe zostało nagrane nieco wyżej, niż ja stoję. Z powodu gęstej roślinności, nie udało mi się wejść wyżej. 

13 godzin: Tajna misja w Benghazi / 13 Hours: The Secret Soldiers of Benghazi (2016), reż. Michael Bay, cz. XI

     Po dłuższej przerwie wracam z lokacjami z filmu "13 godzin...".

     Plenerem jest dawna plantacja kwiatów w Ta' Qali. Miejsce zniszczone pożarem idealnie nadało się do "zagrania" peryferiów Libii. Cała okolica amerykańskiej placówki została oświetlona dziesiątkami świateł, co najlepiej widać z ujęcia lotniczego, ale też w praktycznie każdym nocnym ujęciu.   

     Partyzanci atakują placówkę z miejsca nieopodal plantacji. Znajduje się to samotna posiadłość, a tuż za jej murem kawałek łąki.

     Część scenografii została dobudowana, jak na przykład te kamienne konstrukcje. Podobne, autentyczne, faktycznie się ostały (widać je po lewej stronie), ale dla urozmaicenia terenu, postawiono również kilka sztucznych.